Dag 9, donderdag 19 juli 2012, Fairbanks - Chena Hotsprings - Fairbanks (143 mijl)

Find more about Weather in Fairbanks, AK Het is ongelooflijk maar waar, het regent en de verwachting is dat het de hele dag zal blijven regenen. En wat doe je dan? Je zoekt een mogelijkheid om die overdaad aan nattigheid te vermijden, je dompelt je onder in de Chena Hotsprings. De hotsprings zijn een natuurlijk bron met warm water van 74 Celsius, die eerst wordt gekoeld om er vervolgens de toeristen in onder te kunnen dompelen. Verschillende baden staan de vermoeide toerist ter beschikking.
Maar voordat het zover is moeten we eerst even langs Fred Mayer om een paar inlegzooltjes te kopen want Jos heeft de binnenzolen van zijn wandelschoenen gebruikt om de lieslaarzen in Homer passend te maken - dat is ook wat ze adviseren - maar hij is vergeten aan het eind van de tocht ze ook weer mee te nemen. Dus heeft hij een paar dagen geleden blaren opgelopen en heeft hij voorlopig de zooltjes van zijn sportschoenen in zijn wandelschoenen liggen. Dat is natuurlijk geen oplossing, dus is het tijd om een definitieve oplossing te vinden. Bij Fred Mayer hebben ze bijna alles en dus ook zooltjes. In verschillende soorten zelfs, met verschillende ondersteunings- en dempingsmogelijkheden. Kunnen we ook even scheerschuim kopen, want Jos loopt al dagen ongeschoren rond en hij begint iets weg te hebben van de ruig bebaarde Alaskanen die je hier veel ziet. We zien ook nog een spiegeltje op een uitschuifbare stok; handig bij het cachen dus die nemen we mee. Alaskanen hebben bijzondere interesses blijkt als we in de winkel rondlopen. Er is een heel schap met tijdschriften over geweren en revolvers. Elders in de winkel is, zoals overal in Alaska een grote afdeling met wapens. Jagen is hier topsport.
Na de boodschappen gaan we naar Chena. De weg naar Chena gaat door de regen, maar we zien wel wildlife onderweg. Eerst is er een vos die de weg oversteekt, maar hij is al weg tussen de bomen voordat we in de buurt komen. Daarna zien we verschillende elanden, die in de beekjes grazen. Het is een special gezicht als ze onder water de bodem van de kreekjes en stroompjes afgrazen. Ze blijven met hun grote hoofden steeds een tijdje onder water. 's Middags zullen we er nog meer zien.
Onderweg besluiten we even koffie te drinken bij een cafeetje langs de weg. Als we binnenstappen, stappen we gelijk terug in de tijd. Als of we terug zijn in het midden van de vorige eeuw. In het blokhutcafe staat een grote gietijzeren kachel die het geheel verwarmt. Verder ziet alles eruit alsof het gisteren eigenhandig in elkaar getimmerd is van bij elkaar geraapte stukken hout. De eigenaar vraagt wat we willen op een toon alsof hij ons liever niet zag. Hij loopt rond in een morsige geblokte houthakkersjas en zijn handen zijn nog vuil van het werken aan een gemotoriseerd voertuig. Er staat een meisje (flink formaat) achter de tap en er is een bezoeker die er net zo uit ziet als de eigenaar. De enige dissonanten in deze omgeving zijn twee grote plasma-schermen waarop een oude aflevering van Gunsmoke te zien is. Met enig gegrom krijgen we koffie. Koffiezetten kunnen ze in ieder geval prima en daar ging het ons toch om.
In Chena kopen we een toegangsbewijs voor de hotsprings. De badhanddoeken hebben we van ons hotel meegekregen. De eigenaresse van het hotel vond dat we een verstandige keuze maakten door naar de hotsprings te gaan. We zouden het zeker leuk vinden. En dat doen we ook. Het is een heerlijk, heet, met rotsen omsloten open lucht vennetje waar iedereen even moet wennen aan de hoge temperatuur van het water. Het is een beetje een sauna idee. Je moet ook regelmatig even afkoelen, want alleen in het hete water hou je het niet uit. In het water is er een typisch Amerikaans sfeertje. Iedereen maakt een praatje met iedereen, waarbij de eerste vraag meestal is waar je vandaan komt. We maken een praatje met een mevrouw uit Fairbanks die er is met haar kleindochter en die van haar vriendin en een stel waarvan hij oorspronkelijk uit Israël komt en dat tegenwoordig in Chicago woont en die in hetzelfde hotel blijken te logeren als wij. We krijgen nog wat tips over de omgeving van de dame uit Fairbanks. Het is allemaal erg relaxed. Als we lang genoeg geweekt hebben, keren we terug naar Fairbanks. Onderweg spotten we nog enkele mooses, dit keer twee keer met jong.
In Fairbanks eten we bij de meest noordelijke gevestigde Denny's van de U.S. Het is ook de Denny's met het meest autistiforme personeel. Niets lijkt op de klanten gericht. We verbazen ons er over, want meestal is klantgerichtheid een van de kenmerken van het personeel bij Denny,s. You can't always get what you want. We kijken uit naar morgen, dan hebben we een persoonlijke ontmoeting met de bekendste man van Amerika!






Reageer hier